-
1 początek
-ku, -ki; instr sg - kiem; mbeginning, startna początek — for a start, to begin with
z początkiem maja — as of lub from the beginning of May
brać początek od — +gen to originate from
* * *mi- tk- beginning, start, outset; od początku from the start, from the beginning; z początku at first, at the start; z początkiem czegoś at the beginning of sth; od początku świata from the beginning of things; dać początek czemuś give rise to sth; brać z czegoś swój początek originate from sth, rise from sth; zrobić dobry początek make a good start; na początku było trudno the beginning was hard l. tough; na początek mogę panu zaproponować 1000 złotych miesięcznie I can offer a starting salary of 1,000 zlotys a month; jak na początek, poradził sobie nieźle as for a start he did quite well, he did quite well just for starting; od samego początku wszyscy byli nieżyczliwi from the very beginning everybody was unfriendly; uczę się niemieckiego od początku I am a beginner in German; urlop planujemy w początkach sierpnia we're planning our vacation at the beginning of August; z początkiem grudnia zaczęła się prawdziwa zima early in December the real winter started; zrób to jeszcze raz, od początku do it again from the start; miłe złego początki, lecz koniec żałosny short pleasures, long lament.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > początek
См. также в других словарях:
brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… … Słownik języka polskiego
pochodzić — VIa, pochodzićdzę, pochodzićdzisz, pochodzićchodź, pochodzićdził 1. dk «spędzić jakiś czas na chodzeniu; przejść się, pospacerować» Pochodzić po parku, po lesie, koło domu. ◊ Pochodzić w czymś «ponosić coś na sobie przez jakiś czas» ◊ Pochodzić… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
wypływać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypływaćam, wypływaća, wypływaćają {{/stl 8}}– wypłynąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wypływaćnę, wypływaćnie, wypływaćpłyń, wypływaćnął, wypływaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień